Kundoshini qotiliga aylangan ayol

Kundoshini qotiliga aylangan ayol

Kundoshini qotiliga aylangan ayol

".....Кундошининг котилига
айланган
аёл...Бефарзандлик
курбони...." (хаётий ва дардли
хикоя) Насиба..., мен уни
борлигича
севдим, калбининг поклиги
учун севдим. У менинг бутун
хаётим мазмуни...
Биз севишиб турмуш курдик.
Хаётимиз асалдан хам тотли
эди. Унинг пок калби чиройига
чирой кушарди. Айникса ойим
билан дадамга шунака мехрли
эдики, баъзида фарзан булиб
мен шунчалик мехр
бермасдим. Биз бахтли эдик.
Дадам ва ойим бахтдан
сармаст эди, хозирги замонда
бундай ута аклли ва одобли,
мехнатсевар ва гузал келинни
топиш амримахол, бизга эса
Аллох шундай келинни раво
курди дейишиб, дуолар
берардилар. Насиба эса тинмай
елиб-югуриб хизматини килар
эди. Синглим Шахноза билан
худди опа-сингилдек эди, 6-
синфда укийдиган Абдулла
укам эса эркатой, арзанда эди.
Баъзи кенойи ва
кайнсингилларнинг
келишмовчилигини эшитиб
хайрон колардим. Чунки
Насиба билан Шахноз жуда
ахил эди. Биз жуда бахтли
оила эдик. Факат уша
вокеларгача...
Туйимиз булганига хам 2
йилдан ошганди. Аммо биз
фарзандли булмагандик.
Хаммаси шундан кейин булди,
ойим бошида ХУДО БЕРАР... деб
куярдилар. Вакт утиши билан
ойимнинг Насибага булган
муносабати узгара бошлади.
Насиба буни сезарди, сабаби
хам аник эди. Насиба кечалари
ёстикни гижимлаб
йиглаётганини билсам-да
индамасдим, чунки мендан
хафа булади деб уйлардим.
Мана, 3 йил хам утди. Ойим
бутунлай узгарди. Насибани
очикчасига уруша бошлади.
Бир куни ишдан уйга келсам,
ойим ховлида бакирарди:
-Ха, боланг бормики караб
вактинг йук булса? Уйда куни
билан ётасан, ишлай демайсан.
Сендан нима курдик?, деб
кимгадир бакирётганди.
Насибага эканлигини
билардим. Индамай ховлига
кириб, ойимга:
-Ассалому алайкум, дедим.
-Ва алайкум ассалом.
Келдингми углим.
-Ойи, нима гап? Нега
келинингизга бакирасиз? У
атай килмаяптику? Худо
бермаса биз нима килайлик,
дедим узимни зурга ушлаб.
-Аслида сен айбдорсан,
хотинингни ёнини олмагин.
Хозир карагин иш килмасдан
ётибди. Шахноза овкат
киляпти, нима у раисами? ,
деди. Ойим билан гап
талашгим келмади ва уйга,
Насибани ёнига кирдим. У
спалнига утириб, ёстикни
олдига олганчи мунгли
йигларди. Ёнига бориб
утирдим ва бошини куксимга
куйдим. Бу бечорагинамни
мендан бошка хеч ким
тушунмасди. Пешанасидан
упиб, кузёшларини кулим
билан артиб куйдим. Ва:
-Насибам менинг, мен сени
севаман, сен мени хаётимсан,
ойимдан хафа булма, ойимни
хам тушун. Хали хамаси яхши
булади, деб узимнинг хам
кунглим бузулиб кетди, зурга
узимни кулга олдим.
-Шухрат ака, ойим тугри
айтади,мен уларга набера
тугиб беролмадим, сиз хам
жураларингиздан уялиб
юргандирсиз, дея пик-пиклаб
йиглашда давом этди.
-Бу хакда уйлама, хамаси
жойида, мухими биз бир-
биримизни севамиз, ахир бу
яхшику, Насибам менинг, деб
уни юпатиб куйдим. Шу
холатда орадан яна 2 йил
утди. Туйимизга эса 5 йил утди.
Ойимнинг фигони фалакда эди.
Хар куни уйда жанжал
буларди. Насибам эса кон-кон
йигларди. Охири ойимнинг
кистови билан шифокор
хузурига бордик. 2 кундан
кейин натижалар чикишини
айтишди. Уйга кайтиб келиб
ойим ва дадамга айтдим.
Дадам:
-Худо мехрибон, хали
ёшсизлар, деди. Ойим эса:
-Натижа чиксин, кейин хал
булади бу ишлар, деди. Мен
нима демокчилигини
билардим, юзига карадим.
Ойим давом этди:
-Ажрашасан, бир умр сени деб
кон ютишни хохламаймиз,
деди. Дадам:
-Никох сенга уйинмас, оила бу
мукаддас тушунча, аслида
сендака кайноналарнинг
купайгани сабабидан хозирда
ажрашишлар купайган, деди
жахл билан. Мен эса Насибадан
ажрашишни хохламасдим,
Аллохимдан бошка умидим
йук эди.
2 кун хам утди, Насиба билан
шифохонага йул олдик.
Иккаламиз хам йул буйи
гапирмадик, ичимизда эса
галаён эди. "Нима буларкин"
деган савол ичимизни ер эди.
Биз севишдик, хаёт эса бизни
бирлаштирганди. Буёги эса
такдир эди. Шу хаёллар билан
шифохонага етиб бордик...
Бизни текширган шифокор
хонасига кирдик. Доктор
натижалар тайёрлигини айтди:
-Биласизми Шухратжон, деди
шифокор, натижалар тайёр.
Икковларингиз хам
согломсизлар, энди буёги
Худодан. Балким
юлдузларингиз
юлдузларингизга тугри
келмагандир, ажрашиб
такдирларингизни синаб
курингизлар, мана шунака
оилаларнинг 10тасидан 9таси
ажрашиб фарзандли булишиб
кетишяпти, деди. Менинг эса
бирдан жахлим чикди:
-Нима килишни узим биламан,
сиз узингизнинг ишингизни
килинг, маслахатингизга зор
эмасман, деб Насибани
кулидан тутиб, ташкарига
чикиб кетдим. Жуда жахлим
чикканди. Насиба буни билди
ва индамай менга эргашиб
кетаверди. Энди ойимга айтиш,
тушунтириш колганди холос...
Уйга етиб бордик, Насибага
"Хонага кир" деб узим ойим ва
дадамнинг олдига кириб,
"Согломсизлар дейишди"
дедим. Дадам "Худога шукур"
деди. Ойим эса:
-Йук, мен ишонмайман,
шундай экан нега 5 ярим
йилдан бери фарзандларинг
йук? Кани айтчи?, деди. Мен
индамай ерга бош эгиб
турдим.
-Ажрашасан, тамом деди
катъий. Дадам:
-Бироз кутайлик, зора Яратган
эгам бериб колса, деди.
-Йук, ажарашади, деб ойим яна
айтди. Мен ортик чидаб
туролмадим ва:
-Менинг куядиган хотиним йук.
Мен бахтлиман, хали хамаси
олдинда. Аммо нима булган
такдирда хам Насиба билан
ажрашмайман,деб хонадан
чикдим. Насибани ёнига
кирсам, бурчакда утириб
йиглаб турган экан. Унинг
ёнига ётиб, тиззасига бошимни
куйдим. Кузларимни юмиб:
-Насибам менинг, сенинг
ёнингда булсам мендан бахтли
одам йук дунёда дедим. Бироз
сукутдан кейин у шундай
деди:
-Шухрат ака, менинг
жавобимни беринг, уйланиб
такдирингизни синаб куринг,
деди.
-Бас кил, биз бахтлимиз
фарзандимиз булмаса хам,
дедим.
-БАХТ ДЕГАНЛАРИ ШУ БУЛСА,
БАХТСИЗ БУЛГАНИМ ЯХШИЙДИ,
деди. Бу гапнинг маъноси
жуда чукур эди.
Шундай килиб ойлар утди. Бу
орада синглим Шахнозани
турмушга бердик. Яна ойлар
утди, уйимизда хар куни
жанжал эди. Ойим хайда дер
эди, мен эса доим рад этардим.
Балким ушанда ойимга кулок
солиб, айтганини килганимда
яхши булармиди... Аммо мен
Насибани севардим. Буни
факат чин дилдан севган инсон
тушунади. Жондан азиз
инсонингни бировг бериб
куйиш улим эди. Ажрашсак у
хам кимгадир тегарди, буни
эса мен 2 дунёда
хохламасдим.
Шу тарзда 8 йил утди. Бу орада
укам Абдулла коллежни
битириб, университетга кириб,
Шахноза синглим фарзандли
булди. Вакт жуда тез утганди
гуё. Шахнозанинг углини
куллук килиб келгани
совгалар билан бориб келиш
учун хаммамиз кийиниб,
тайёрландик. Насиба хам
тайёрланди, менинг
кийимларимни тугирлаб,
иккаламиз ховлига чикдик.
Дадам, ойим, укам машинага
минишмокчи булиб турган
экан, ойим бирдан:
-Насиба келин, сиз уйда колинг,
бефарзанд аёл янги тугилган
чакалокни куриши бехосият
дейишган ота-боболаримиз,
деди. Дадн аччик устида:
-Хе сенинг уша ота-
боболарингни... Онаси, нима
бунча захарсан, ахир келининг
кушдек беозорку, нимага ирим
киласан? , Келинг кизим бирга
борасиз, деди. Насиба
аллакачон кузёш килганди.
Мен эса онамга гап кайтара
олмасдим, бир тарафда дадам
хам борлар. Ойим яна:
-Унакада менсиз борингизлар,
мен бормайман, деди. Шу пайт
Насиба ортик чидай олмади ва
йиглаб уйга югуриб кириб
кетди... Биз эса аччикланиб
йулга тушдик. Насибам эса кон
ютиб колаверди...
Кунларимиз мана шу тарзда
утаверди. Насибамга кун йук
эди. Орадан яна 3 йил, хамаси
булиб 11 йил утди. Бу орада
укам Абдуллани хам
уйлантирдик. Орадан 6 ой
утиб, унинг рафикаси, яъни
келинимиз хомладор булди.
Мана шундан сунг хакикий
уруш бошланди. Ойим
Насибанинг холи-жонига
куймай куйди. Йук, тагин
укасининг хотини хомладор
булгани ёкмапти деб
уйламангизлар, аксинча мен
бундан жуда хурсанд булдим.
Чунки унинг такдири
меникидай эмас эди. Ойим
Насиба билан
ажрашмаслигимни англаб
етган шекилли бу хакда бошка
огиз очмай, энди унинг устига
яна битта хотин олишимни
айта бошлади. Аллакачон
номзод хам топиб куйишибди,
эри улган ва кулида 9 ойлик
ёш жувон экан. Албатта мен
карши чикдим, чунки
Насибамга кундош олиб
келишни истамасдим. Аммо
ойимнинг хар кунги
ялинишларию кузёшлари
менинг розим булишимга олиб
келди. Чунки ойимга хам огир
эди. Бола асраб оламиз
деганимизда "Бировнинг
боласи боланг булолмайди"
деб рози булмаганди. Шундай
килиб мен иккинчи марта хам
уйландим, энди менинг 2
хотиним бор эди, Насибамга
кундош олганимдан жуда
афсусда эдим. Энди 2 ут
орасида эдим, буёги мени не-
не ташвиш кутаётганини
билмасдим. Кундошли оила
канака булишини билардим...
Никохнинг биринчи окшомида
Насибанинг ёнида эдим. 2
хотиним Лобар эса мени кутиб
утирарди. Ёнига кириш
хаёлимга хам келмасди. Унинг
9 ойлик боласи шу ерда эди.
Насиба жуда хомуш ва жим
утирарди. Ташкаридаги оёк
товушидан чучиб тушдим.
Товуш эшигимиз олдига келиб
тухтади ва "Шухрат буёка
чиксанг? " деди. Бу ойим эди.
Мен индамадим. Насиба:
-Шухрат ака, бораколинг,
мендан хавотир олманг, деди
ва ерга эгилди.
-Йук, чикмайман, дегандим
ташкарида турган ойим:
-Чикаколда энди, тураманми
шундай?, деди. Иложсизликдан
секин урнимдан туриб
ташкари томон юрдим. Эшикни
очиб, ташкарига чикар пайт
оркамга карадим, Насиба
спалнига бошини куйиб уксиб-
уксиб йиглаб колди, мен эса
Лобарнинг ёнига ойимни
йиглаб ялиниши сабабли
кирдим...
Насиба ва Лобар уртасида
доим кийналар эдим. Ойим
айтмасалар Лобарнинг ёнига
кириш хаёлимга хам келмасди.
Чунки Насибамни ташлаб
кетгим келмасди, у менинг куз
очиб курганим, биринчи
севгим, биринчи бахтим эди.
Аммо динда хам 2
хотинликнинг талабларини
билардим, шунинг учун хам
Лобарнинг ёнига кириб
туришга мажбур эдим. Лобар
жуда гапга чечан, маккоргина
эди. У хар куни ойимга ширин-
ширин гапириб, иш килмай гап
сотиб утирарди. Менинг
Насибам эса тинмай уй ишлари
билан банд эди. Ойим 180
градусга узгарди. Хотин зотига
хайронман, ким ширин
гапириб, кунглини олса
шундан яхши одам йук у учун.
Онам хам худди шунака эди...
Кунлар, хафталар, ойлар ута
бошлади. Бу пайтда Лобар
аллакачон оила йуритувчига
айланди. Насиба ундан сураб
овкат килар, иш киларди.
Бунинг бошида эса онам
турарди. Мен бир сафар
аралашган эдим, ойим
ХОТИНЛАР ИШИГА АРАЛАШМА,
СЕН ЭРКАКСАН деб огзимни
беркитди. Ота-она кунглини
огритиш канчалар
гунохлигини билардим...
Шу тарзда хаётими мазмунсиз
ута бошлади. Бу орада
Абдулла укам угилли булди.
Чакалок оиламизга файз олиб
келганди. Унинг углини
хамамиз кутариб упиб,
эркалардик. Факат бундан
Насибам йирок эди. Чунки
ойим яна иримларини айтиб,
кул теккизгани куймасди. Бир
сафар Насиба ойим уйда
йуклигида Абдулланинг
хотинига:
-Овисинжон, сиздан бир
илтимосим бор, деди.
-Айтаколинг бемалол.
-Узингиз биласиз, мен
бефарзандман, ойим эса
углингизни кулимга олишимга
йул куймайди. Илтимосим
шуки... деб ерга бокди,
кузёшлари дарё булиб окарди.
-Илтимосим шуки, углингизни
бир багримга боссам, чакалок
хидини бир марта булса хам
хис этсам дейман овисинжон,
деб ерга чуккалаб уксиб
мунгли йиглаб колди. Мен
уйда жимгина ва ичим эзилим
кузатиб туриб, кузларимдан
ёш маржон каби куйиларди.
Абдулланинг хотини:
-Кенойи, мен розиман,
йигламанг, факат ойим
эшитмасин, мени урушади,
мана олаколинг, мана олинг,
деб йиглабгина углини
Насибага узатди. Насиба худди
олтин топгандай куз ёшларини
шошганча артиб, чакалокни
кулига олди. Аввал юзига
термулиб, туф-туф куз
тегмасин, деб иримини килди.
Кейин эса юзини юзига босди.
Багрига босиб уксиб-уксиб
йиглай бошлади. Унинг куз
ёшларида 12 йиллик сукут,
сабр, сабот, дарду аламлар
мужассам эди. Бу холатни
курган тош хам эрирди.
Насибам роса багрига босиб
йиглаб-йиглаб олди. Мен ортик
чидай олмадим, юзимни
бекитиб, йиглаганча дераза
олдидан кайтиб ерга утириб
колдим...
Уша йуни кечки пайт Лобар
илон хамасини курган экан,
ойимга ошиги билан
бурттириб айтиб берди. Ана
уруш, ана тупалон. Ойим
Насиба билан Абдулланинг
хотинини еб ютиб куйди. Онам
булса хам айбини
айтаётганимдан афсусдаман,
аммо ойим ва Лобар илон
туфайли хаётим барбод булди.
Бу орада Лобар авалги эрини
уйидаги углини хам олиб
келди, боз устига МЕНДАН
ХОМЛАДОР БУЛДИ... Ана энди
унинг хакикий замони етиб
келганди. Ойим умуман уни
ишлатмай, хама ишни
Насибага осиб куйди.
Абдулланинг хотининг эса
чакалоги бор, деб ишлатмасди.
Мен:
-Ойи, нега хама ишни Насибага
юклаб куйдингиз? десам.
-Хотинчанг хам тугсин, дам
олиб ётади, деди. Бу накадар
беинсофлик эди...
Мен Лобарни ёктирмай
колдим, чунки у жуда айёр
эди. Ойим унинг айтганидан
чикмасди. Насибанинг ёнида
булсам, Лобар узини
касаллика оларди, ойим эса
СЕН УНИ ЁЛГИЗЛАТМА, У
ХОМЛАДОР деб холи жонимга
куймасди. Насибани роса ёмон
курарди, чунки унга доим
ёмон куз билан карарди.
Чунки
менинг Насибага муносабатим
бошкача, уни каттик севардим.
У Лобар каби айёр, чакимчи,
тулки ва ёвуз эмасди. Унинг
калби жуда пок, кушдек
беозор эди. Лобарни нега бу
кадар хакоратлаганимни вакти
келиб билиб оласизлар...
Лобарнинг ой-куни
якинлашган сари нагмаларию
шартлари хам ошиб
кетаверди. Ойим эса унинг
гапини ерда колдирмай
бажарарди. Бир куни НАСИБА
КЕТСИН, У МЕНИ ЭРИМДАН
СОВУТЯПТИ, МЕНГА УМУМАН
МЕХРИ ЙУК, У ЭРИМНИ ИССИК-
СОВУК КИЛИБ ОЛГАН деб роса
тупалон килди. Насиба эса бир
огиз гапирмай уйга кириб
кетди. У бефарзандлигидан
узини гунохкор хисобларди ва
тинмай мехнатда эди... Ох
Насибам менинг, шурлигим
менинг... Мен бу сафар хам уни
хайдамадим. Хуллас Лобар
угил тугди. Мен хам Насиба
хам, айникса ойим жуда
хурсанд эдик. Углимни
тугрукхонадан роса дабдаба
билан олиб келдик. Кунлар шу
тарзда утарди. Мен икки
хотинимга хам бир хил вакт
ажратардим, энди углим бор
эди. Насиба бу чакалокни хам
кулга ололмасди. Аммо бу
билан мен Насибани ташлаб
куймадим, яна авалги мехрим,
севгим кайнок эди. Бир куни
Лобар:
-Фарзандли булсам менга
мехрли булади деб уйлардим.
Хатто иссик-совук хам
килдирдим. Барибир мени
яхши курмадингиз, деб додлаб
йиглади. Мен эса:
-Менга иссик совугинг таъсир
этмайди, калбинг пок булса
мен хам яхши муносабатда
буламан, Насибадан урнак
олсанг арзийди, шунчаки у
бефарзанд, аммо мен уни
севиб ардоклашда давом
этаман, деб чикиб кетдим.
Орадан ойлар утди. Насибам
эса сабр билан юраверди. Бир
куни кечки овкатдан сунг
Насиба хонасига кириб кетди,
мен эса углимни уйнатар эдим.
Орадан 1 ярим соатлар утгача
юрагим гаш булиб унинг
хонасига кирдим. Не куз билан
карайки у ерда огзидан кон ва
еган овкати келганча инграб
ётарди. "Насибааа" деб бошини
кутардим. У йигларди, "Шухрат
ака" деб тинмай гапирарди. У
сунги нафасларини оларди.
"Шухрат ака, АГАР БАХТ
ДЕГАНЛАРИ ШУ БУЛСА МЕН
БАХТСИЗ БУЛИШНИ
ХОХЛАРДИМ ..." деб йигларди.
Овозимни эшитиб, ойим,
дадам, Абдулла ва хотини
хамаси чопиб келишганди.
Факат Лобар илон йук эди...
Насибам жон берар эди.
"Шухрат ака... Лобарнинг
овкатини еманг, у котил,
болаааам. Болам Шухрат ака...
Ойижон" деб инграй бошлади.
Ойим "Ха кизим" деб ёнинга
келиб кулини тутмокчи
булганда Насиба кулини
тортиб олди ва "Узимнинг
ойижонииим, ойииии" деб жон
талвасасида инграрди.
Хаммамиз дод солиб
йиглардик. Лобарнинг бу
кадар ёвузлигини билмасдим.
Насиба давом этди "Шухрат
акааа Лобарни химоя килинг, у
у, у, у" дедию "Ё Аллох, ё
Аллох..." деб чукур нафас олиб
2 типирчиладию жон берди...
Йууук, Насибам дея еру-
осмонни бузиб йигладим.
Лобар унга захар берибди,
экспертиза хулосаларида бу
аникланди. Лобарни узим ёзиб
бердим, унинг ёвузлигидан
куркдим, у Худодан
куркмайдими, демак
хечнимадан куркмайди... Уни
16 йилга кесишди. Углимни
олиб колдим, авалги углини
хам олиб колдим. Ойим
"Пиширган ошидан
пушаймон"эди. Аммо орада
менинг Насибам бу разиллик
курбонига айланди. Ойим
Насиба билан бола
асраболамиз деганимда карши
чикканди. Мана энди бир эмас
2 та болани узи асрайди. Мен
эса Насибамни кора тупрокка
топширдим. У бефарзандлик
курбони булди. Лобар ва ойим
хаётимнинг барбод булишига
сабабчи булди... Хозир 4 йил
булди Насибамнинг вафотига
хамда Лобар илоннинг
камалганига. Уйлангани
чучияпман, хаётим яна
захарланишидан куркяпман,
менинг Насибам юрагимда
яшайди ва уни то умримнинг
охиригача шу ерда
саклайман...
Тамом. Эътиборларингиз учун
рахмат азизлар. Хеч кимга бу
хаётни Аллох курсатмасин,


Смс Шерлар
Ustozlarim sizlarga rahmat 2022
Ustozlarim sizlarga rahmat 2022
1 - OKTYABR O'QITUVCHILAR KUNI HAQIDA SHERLAR
Кетаман
Кетаман
SEVGI ROMANTIKA HAQIDA SHERLAR SMS
KO'ZLARIMNI TARJIMA QILING
KO'ZLARIMNI TARJIMA QILING
ONALAR HAQIDA YANGI SHERLAR
Рахмат Онажон
Рахмат Онажон
ONALAR HAQIDA YANGI SHERLAR
YORIM BO'LING
YORIM BO'LING
SEVGI ROMANTIKA HAQIDA SHERLAR SMS
O'jarliging jonga tegdi
O'jarliging jonga tegdi
SEVGI ROMANTIKA HAQIDA SHERLAR SMS
Yomg'irlar
Yomg'irlar
SEVGI ROMANTIKA HAQIDA SHERLAR SMS
Onajonim mehrizga to‘yib
Onajonim mehrizga to‘yib
ONALAR HAQIDA YANGI SHERLAR
Tanishgandik Bekatda
Tanishgandik Bekatda
SEVGI ROMANTIKA HAQIDA SHERLAR SMS
Логин:
Пароль: