Ўғлини қизғанадиган қайнона

Дилшод, 32 ёш.

Дилшод отасидан қолган ёлғизгина ёдгор. Онаси бутун умр ўзини шу боласига бағишлаб, ҳамширалик қилиб, ҳалол меҳнат орқали вояга етказди. Ўғли ҳамманинг ҳавасини келтирадиган йигит бўлди, аммо онаси келин қилишда, ўғли хотин танлашда адашгандек... Гап нимада ўзи дерсиз? Қайнона ўғлини рашк қилади. Гулноранинг айтишича, онаси атай ётоқхонага қўшни хонага кўчиб олганмиш, деразадан пойлар эмиш, гапларини эшитишга ҳаракат қилармиш, овқат қилса, «бу боламга ёқмайди» деб ўзи бошқатдан тайёрлармиш. Дилшоднинг онаси жуда кўнгилчан, ўғлига ҳадеб келинни ёмонламайди, лекин уйига кириб олиб йиғлайди, сўнг қон босими ошиб кетади. Бир ҳафта олдин ёмон воқеа бўлди. Онаси ўғлим бунақа кир чойшабда ётмаслиги керак деб келиннинг уйидаги барча чойшаблар, ёстиқ жилдларни йиғиштириб олиб ювибди. Келин билан анчагина сан-манга боришибди. Дилшод ишдан келиб воқеадан хабар топгач, хотини олдида биринчи марта онасига бақирди: «Ойи, менинг ётган жойимдан кир қидиргунча ўзингизга эр топсангиз-чи, мендан бошқа ишингиз йўқлиги учун ҳам ҳар куни муаммо чиқарасиз!»

МУҲОКАМА: Ёлғиз ўғилга эрга тегаётган қизлар ҳамиша шу каби ҳолатларга тайёр бўлиши керак. Гулнора беш-ўн йилгина таниш бўлган эрини бошқа билан бўлишгиси келмайди-ю, жонидан бунёд қилган боласини у билан бўлишаётган, шу ўғлидан бошқа овунчоғи бўлмаган аёлга рақибалик қилишга нега бунча уринади? Ёши 50 дан ошган аёл ўзи пешона тери билан қурган уй, боққан боласи қолиб бир ҳафтадан бери синглисиникида яшаяпти. Заҳаргина, қаттиққина келин тушмагур эри билан бирга бориб кечирим сўрашга шошилмаяпти. Она ўғлига муҳаббатини бошқа ўзанга йўналтирса ёки набиралари билан ўзини овутса ҳам бўларди, лекин айтишга осон экан... Албатта, у тушуниб-тушунмай бир-икки ёш оиланинг ишига аралашган ва бу билан уларнинг тинчини бузгандир, лекин нияти баъзи қайноналар каби ёмон эмас. Онага ўзини хўрлангандек кўрсатиш ёқишини тан олиш керак. Чунки айнан шу йўл билан ҳар доим ўғлининг раҳмини келтириб, ўзига ён босишига эришарди. Ўғил ҳозир жуда қаттиқ уятда. Бугун онасини қайтармоқчи, лекин кейин ҳам вазият ўзгармаслигини сезиб турибди.

ФАЛСАФА: Биз буюмларга эгалик қила оламиз. Ҳатто жониворларга хўжайин бўла оламиз, лекин баъзан ўз боламизни фақат ўзимизга тегишли деб айта олмаймиз. Ҳар бир инсон аслида ҳаммага, шу билан бирга фақат ўзига тегишли. Кимнингдир юраги ва ҳаётидан чуқур жой эгаллаш учун мусобақалашиш шарт эмас. Айниқса, онанинг инсон ҳаётидаги ўрни ҳар қандай шубҳалардан холи, унга мос тахт бор ва уни ҳеч қандай хотин ёки бола-чақа эгаллай олмайди!