Qariya yigitning cho’ntagiga

Qariya yigitning cho’ntagiga bir nimalarni solar ekan: — Baraka top, o’g’lim. Men kabi bir qariyani yangidan tug’ilgandek xursand qilding. Shu kichik hadyamni ham olsang juda xursand qilarding. Yigitcha, bajargan ishini boshlamasdanoq nimalar amalga oshishini bilar edi. Yo’l chetida yig’lab turgan t¢rt-besh yoshdagi bolakayni qayerdan kelganini surishtirib b¢lgach, taksiga ¢tkazib uyiga eltib q¢ygandi. Ammo yigitcha, uyni topib kelganida balandparvoz umidlari chilparchin b ¢ldi. Yo’l b¢yi ¢ylab kelgan katta hovuzli, ¢zi boshqariladigan sputnik antennali villa ¢rniga oldida bir kulbai vayrona turar edi. Ustiga-ustak eshikni ham bolaning bobosi ochib, bolani topilganidan xursand holda yigitning ch¢ntagiga bir nechta tanga solib q¢ygan edi. Yigitcha, qariya bilan suhbati davomida bolaning ota-onasi olamdan ¢tganini bilib oldi. Qariyaning yig’layotganidan foydalanib, ch ¢ntagiga solingan tangalarni ushlab k¢rdi. Uch-t ¢rtta chaqa tanga, hattoki ch¢ntagini ham t ¢ldirolmadi. Uyning ahvolidan esa qariyaning faqirligi bilinib turardi. Lekin hech b¢lmasa, taksi pulini berolarmikin?! Yigitchaning o’zi kutgandek hadyaga ega b¢lish umidlari so’nib borardi. S¢nggi chorasi – majburlab bo’lsa-da bir gap uqtirib b¢lmaydigan qariya bilan yuzma-yuz ¢tirib, unga bir dars berib q¢yish edi. Va nihoyat yigitcha qariyaning yuziga tik qaradi va ch¢ntagidagi tangalarni hovuchiga olib, bolakayning oyog’i ostiga otdi: — Borib ¢zingga ¢yinchoq sotib ol, ukaginam, – dedi. Bu bilan q¢li ochiqlikni ¢rganib olasan. Bolakay yerga egilib tangalarni t ¢play boshlaganida, yigitning k¢zlari qinidan chiqayozdi. Bolakayning jajji qo’lchalarida to’rt-beshta oltin tangalar yarqirar edi…