Andijonda yashar o'sha qiz

Ишқ дардларим ювиб бу бахор,
Ширин дардга айлади дучор.
Ўзим каби дардлари бисёр,
Андижонда яшайди бир қиз!

Оппоқ қордек туйғулари соф,
Зилол каби кулгулари соф.
Камдир қанча қилмай эътироф,
Андижонда яшар ўша қиз!

Илдиз отиб дилда мухаббат,
Шеърлар бўлди тилда мухаббат.
Балким менга аталган у бахт,
Андижонда яшар ўша қиз!

Тилло сочи шахло кўзлигим,
Гул юзлигим ширин сўзлигим.
Мен у билан топдим ўзлигим,
Андижонда яшар ўша қиз!

Армони бор туш кўрадиган,
Хислари бор жўш урадиган.
Йиғлашни кўп хуш кўрадиган,
Андижонда яшар ўша қиз!

Дардларини кўрсайди бахам,
Яхши ёмон кунларини хам.
Кўргим келар соғиндим бирам,
Андижонда яшар ўша қиз!

Яширмайман севаман дилдан,
Уни илк бор кўрган кунимдан.
Кимлигини сўраманг мендан,
Андижонда яшар ўша қиз!

Ёзилган бўлса гар бу пешонага,
Аллох раво кўрса мендек болага.
Насиб қилса агар яқин орада,
Фарғонада яшар ўша қиз!

Абдумуталиб Эргашалиев