Men va Sen

Men - dunyodan ranjidim.
Sen - dunyoda avjiding.
Men - dunyodan pand yedim.
Sen - dunyoda qand yeding.

Men - sevgidan norozi,
Yuragimni sindirdim.
Telbamanda o'zimni,
Ayriliqqa ko'ndirdim.

Sen - o'zingga mubtalo,
Sevgi senga begona.
O'ylamaysan boshqani,
Misoli sen yagona

Men - ko'zlaring shaydosi,
Sen - yuragim adosi,
Men - muhabbat elchisi,
Sen - alamlar kuychisi,

Men - bechora bir qulman.
Bu dardisar ishqingda,
Bilolmadim, kim yashar,
Sening ko'ngil-ko'shkingda!

Sen - qalbimning qotili,
Asli qonxo'r ekansan.
Qalbing tishlari bilan,
Yuragimni yegansan.

Men - sevgida beozor,
Sen - sevgida dilozor!
Men - sog'inib kutguvchi,
Sen - unutib ketguvchi!

Men - visolning rasmini,
Ko'rolmagan bir telba!
Sevgisini oshkora,
Aytolmagan bir telba!

Sen - hijronga yo'g'rilgan.
Dardlarim sababchisi!
Ko'ksimdagi yuvilmas,
Gardlarim sababchisi!

Men - sevib baxt ko'rmagan.
Sen - umrida sevmagan.
Men - shunchalar ko'ngli bo'sh!
Sen - shunchalar bag'ritosh!

Men - o'zimga sig'magan,
Dunyoga sig'armidim.
Agar seni sevmasam,
Shu she'rni yozarmidim!

Sen - qalamdan to'kilgan,
Ko'ngilning ilhomisan.
Shoir Bekzod Sultonni,
Eng buyuk armonisan!

Muallif: Bekzod Sulton