Uchrashuvda

Мажрух, дилимнинг оҳлари,
Кузларимга уйқу қундирмас.
Нозик кунглимнинг моҳлари,
Оромларим бир зум тиндирмас.

Тинчлик бермас хаёлларимга,
Ғамзалари зим қарашлари.
Мудроқ дилим уйғотар қуймай,
Ибо билан жим кулишлари.

Ҳаёжоним оширар менг бор,
Ғунча лаблар хандон кулганда.
Мажнун қоним гупирар ғар бор
Нозлар билан қулим тутганда.

Айтолмайман дил розимни мен,
Шахло кузлар порласа чарос.
Ғулдирайман нима ҳам дейин,
Чулғаб олар мени эҳтирос.

Кетаман дер қулларин тортиб,
Ажралгиси келмай ўзини.
Қурқитади шу бир сўз билан,
Титраб турган мендек қулини. •

Тилимга сўз келмай шошаман,
Дил розимни айтиб қолсам бас.
«Отам»- дея қулимдан чиқиб,
Учиб кетар чиқармайин сас