ЭРКАКЛАРНИНГ ҒУРУР МОЗОРИ, АЁЛЛАР МАРДИКОР БОЗОРИ.

Сурияда туғилмаган у,
Бўлмаяпти юртида уруш.
Лек белини буккан ғам-қайғу,
Ва фаррошлик аталмиш юмуш.

Отаси урушда ўлмаган,
Оғалари харнечук тирик.
Тоғалари халок бўлмаган,
Амакиси тадбиркор йирик.

Зурриёдим узатайин деб,
Келмас аёл хориждан бери.
Бу вақтдачи хотин нонин еб,
Ватандадир ул даюс эри...

Дубай ёққа айласам сафар,
Истамбулга бориб қолсам ё.
Дард устидан бахт қучиб зафар,
Саёхат хам байрамдек гўё.

Лек..
Денгиз сохилида баданни,
Ётганимда қуёшга тоблаб.
Номин қаро айлаб Ватанни-
Юрган гуллар қўяр азоблаб.

Гох келганча уммон ортидан,
Шерлар менинг зотим сўрсалар.
Келди деб Бухорий юртидан,
Ўзларига яқин кўрсалар.

Мен ўзбекман дейману аммо,
Мени дарров хасратлар енгар.
Қачонгача ўзбек гуллари,
Биздақалар бошини эгар?

Эй хон бошламишсан ислоҳот,
Мардлик қилиб кўзимни ёшла.
Ислоҳотинг шу дам, шу заҳот,
"Қабристон"ни бузишдан бошла.

Ул "қабристон ахли"га асло,
Қилиб бўлмас хавас ё ҳасад.
Унинг ахли бисёрдир аммо,
Унда йўқдир бирор бир жасад.

Туркияда улкан мозор бор,
Кўргандаёқ ўйга чўмилган.
Эркак номин қилганларнинг хор,
Ғурурлари унга кўмилган.

Кундан-кунга кенгаюр вой-дод,
Эркакларнинг ғурур мозори.
Шу мозорнинг устида бунёд,
Аёллар мардикор бозори...