O‘n sakkizga to‘lgan yigit

O‘n sakkizga to‘lgan yigit  bor, O‘n to‘qqizga sira yetmaydi. Ko‘plar unga bo‘lur intizor, Lekin qaytmog‘ini kutmaydi. Nima yaxshi va nima yomon, Ko‘rmay, bilmay ketib qoldi u. Tosh misoli qotgan yurakka Va ko‘zlarga yoshlar soldi u. O‘n sakkizga to‘lgan yigit bor, O‘n to‘qqizga sira yetmaydi. Tenglarining farzandlari bor, Unga bu kun nasib etmaydi. Muhabbatga tashna edi u, Tabiatga oshno edi u, Yuragimga armon bo‘ldi u, Olislarda afg‘on bo‘ldi u. O‘n sakkizga to‘lgan yigit bor, O‘n to‘qqizga sira yetmaydi. Har kun bizning hovlimiz tomon Mo‘ralamas, qarab o‘tmaydi. Uning uyi abadiy mozor, Bunda qadamlari yetmaydi. U bokira muhabbat edi, Unutmaydi, qalb unutmaydi.